Herman Annema

In een behandelkamer lijkend op het louvre
lag ik, nee ik zat inmiddels weer tegenover de Chinese
waarzegster, de waarzegster van Chinese komaf.
Ze doorboorde mij, alle lagen vlees en nog meer
van dat soort gewoontes, in elkaar geperst
verleden. Het was haar ernst en ze zei je bent los
van de korst, je wortels dwarrelen als slingers
boven feest verdoofde hoofden ben je slechts
versiering om onderdoor te lopen op zoek
naar een gesprek/lach/zoen. Ontgin aarde,
bewerk haar tot ze op apegapen ligt en vergeeft
omdat, wat?...hier niemand jou op de hielen zit.