skip to main |
skip to sidebar
Ook
dit seizoen zullen we het verbod
op
badeenden streng handhaven.
Ingesloten
vindt u een lokfluit
om het
speelse gedobber
bij
elkaar te drijven.
Ik
lees verder:
strikte
regels
over
reinigingsprocedures
en…breaking
news…
een
nieuwe verbruiksmanager
hijst
mij in no time in een kostuum
waarmee
ik de dag begin,
doorsta
met
denken aan die plastic enclave
besparen,
uitzetten in het wild en hoe
ik straks
een watergraf voorkom.
gestaakt.
Er is geen lichaam,
geen lijn die haar raadsel
verbindt met doorslaggevend bewijs
na jaren van zoeken
over zeeën glad gestreken
als bedden onbeslapen.
In haar kamer lag
de omwoelde hoop nog intact
zonder briefje, goodbye note
gekraakte code vol kruimels
om de achtergebleven ideeën
aan exploderende honger te stillen.
Het rommelt in de maagstreek.
Vinden staat er niet gelijk aan genezen
wanneer vertrek naar eigen inzicht
huiswaarts zal keren.
In mijn hopeloos halve huis
bezoek van een laatste ingeving;
onder het bed heb ik nog niet gekeken.
Carrièredagen dienen zich aan
en ik sport een treetje lager
vanwege
de getailleerde jasjes.
Ook zij moeten het doen met 24
uur
en gaan gebukt onder winter- en
zomertijd.
Kantoorverlichting.
Feitelijk is er niets en dat is
alles.
Nou ja, er wordt wel degelijk
een hete drank in mijn bekertje
geschonken
en ga me niet vertellen dat de
tong die ik verbrandde
eigenlijk is verzonnen.
De koffieautomaat zit vol leven
maar kent zijn eigen kracht
niet
en onthoudt zich van een
mening.
De directeur roept mij bij
zich.
Hij heeft een verhaal over hoe
alles verandert,
dat wij daar in mee moeten
gaan.
Even later sta ik met
verhuisdoos buiten
en kijk er terug op een vorig
leven.