De zoektocht naar Zoë

gestaakt.
Er is geen lichaam,
geen lijn die haar raadsel
verbindt met doorslaggevend bewijs

na jaren van zoeken
over zeeën glad gestreken
als bedden onbeslapen.

In haar kamer lag
de omwoelde hoop nog intact
zonder briefje, goodbye note
gekraakte code vol kruimels

om de achtergebleven ideeën
aan exploderende honger te stillen.

Het rommelt in de maagstreek.
Vinden staat er niet gelijk aan genezen
wanneer vertrek naar eigen inzicht
huiswaarts zal keren.

In mijn hopeloos halve huis
bezoek van een laatste ingeving;
onder het bed heb ik nog niet gekeken.